طلاق بائِنْ، طلاقی است که در آن، مرد نمی‌تواند به زن رجوع کند؛ یعنی نمی‌تواند بدون عقد او را دوباره همسر خود قرار دهد. این نوع از طلاق در مقابل طلاق رِجعی است که در آن، مرد در زمان عِدّه، می‌تواند به زن رجوع کند. طلاق بائن شش قسم دارد: طلاق زنی که بعد از عقد با او آمیزش نشده است، طلاق زن یائسه و طلاق‌های خُلع و مُبارات از آن جمله‌اند. در زمان عده طلاق بائن، زن به مرد، مَحرم نیست.